Goed slapen is van essentieel belang
- Hoeveel slaap heb ik nodig?
- Hoe vaak (per nacht/week) krijg ik te weinig slaap, door onrust van degene voor wie ik zorg? Hoelang slaap ik dan echt?
- Waar bestaat die onrust van de ander uit (bijvoorbeeld: snurken, roepen, rochelen, woelen, nachtmerries, pijn, kreunen, draaien, praten, koorts, winden laten, piepende apparaten …)?
- Hoeveel last heb ik van te weinig nachtrust op een schaal van 1-10 (1 is geen last,10 is maximale last)?
- Ervaar je de last tussen de 6 en 10? Dan is het hoog tijd voor actie.
Recept
- Neem even pauze met deze informatie op een rij. Laat het maar eens doordringen.
- Denk dan na over de volgende stelling: ‘Ik word lekker uitgerust wakker en daarom kan ik mijn taak als mantelzorger goed aan.’
- Hoe zou dat zijn?
- Onderzoek wat je tegenhoudt om actie te ondernemen. Je voelt je misschien een verrader omdat je het niet meer op kunt brengen of je bent overbezorgd. Maar bedenk: goede nachtrust is belangrijk. Erkennen dat je oververmoeid bent, is daarom essentieel. Echt, je mag dit vinden, voelen en zeggen.
- Zeg daarna hardop tegen degene voor wie je zorgt en ook tegen je netwerk dat je hier verandering in wilt brengen.
- Onderzoek wat er in jouw situatie mogelijk is: apart slapen, wisseldiensten, familie inschakelen, oordoppen of slaappillen.
- Als je er zelf niet uit komt, overleg dan met je huisarts, een vriend, de thuiszorg of een mantelzorgconsulent, zodat er een oplossing komt. Misschien komt er een vrijwilliger of professionele hulp waken of andere taken overnemen. Of je leert om laconieker met de situatie om te gaan; er bestaan bijvoorbeeld anti-piekercursussen. Je zult zien dat het een verademing is, als dit probleem opgelost is.
Wij slapen al jaren apart. Mijn vrouw kan niet stilliggen en ze snurkt. Sinds ze hartproblemen heeft, moet ze ’s nachts ook regelmatig medicijnen nemen en naar het toilet. Ik slaap heel licht en kon er niet meer tegen. Ik slaap nu op de studeerkamer. Maar elke ochtend kruip ik bij haar in bed en dan slapen we samen nog een uurtje tot we opstaan. (Patrick, echtgenoot van hartpatiënte)
Dit slaaprecept was een fragment uit het boek Klein geluk voor de mantelzorger geschreven door Maria Grijpma en Inge Jager. Een ‘nuttig, inspirerend en laagdrempelig boek: een mooi cadeau voor mantelzorgers’ volgens Mezzo, de landelijke vereniging voor mantelzorgers. Wie niet oppast vergeet zichzelf, met alle nare gevolgen van dien. Dit rijke en zeer informatieve boek verlicht het leven van mannen en vrouwen die last hebben van bijvoorbeeld stress, fysieke klachten, gevoelens van machteloosheid of eenzaamheid door de situatie waarin ze zich bevinden. www.kleingeluk.nu